نهانخانه ی دل
نهانخانه ی دل
ای برده امان از دل عشاق کجایی...
نوشته شده در تاريخ 20 / 1 / 1390برچسب:, توسط میم و حا و میم و دال |

سلام مجدد

شعر دوم امروز...

 

می رسد روزی که ما هم، می رویم و می رویم

شکل ماه آسمان ها می شویم و می رویم

شکل باران هم اگر گشتیم، گریان می شویم

رخ به دامان نگاری می نهیم و می رویم

زنگ اول را زدند و گِل شروع کار بود

دل که آمد، زنگ آخر، می زنیم و می رویم

یک دو باقی مانده ی ایام در تاب و تبیم

جان شیرین را به جانان می دهیم و می رویم

راه سخت است و مجالی نیست یاد یار را

رو به سوی خاک، تنها، می دویم و می رویم

یوسفان بودند و ما و شعر های نخ نما

یوسفان را با کلافی، می خریم و می رویم

قلب بی سامان به سامان می رسید از یادها

قلب بی تاب و پریشان، می دریم و می رویم

 

میم و حا...



نظرات شما عزیزان:

علی
ساعت12:51---20 فروردين 1390
سلام م ح م د عزیز
خیلی قشنگ بود شعرت
وبلاگتم خیلی عالیه
خوشحال میشم بهم سر بزنیپشیمون نمیشیا


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به صاحب آن مي باشد.